Spor, bireylerle etkileşim içerisine girerek gelişim gösterirken kişilerin değerlerini de kapsayarak toplumsal bir önem kazanır.
Aile kavramı ve kurumu öncelikli olan değerlerden biridir. Bu değer ergenliğe yeni girmiş bir gencin spora bakış açısını, varsa, sportif yaşantısında vereceği kararlarını da etkilemektedir. Bu bağlantı doğrultusunda anne ve babanın sporun çocuklarında sağlayacağı sosyal, duygusal ve yeteneksel gelişimleri dikkate almaları gerekmektedir.
Sosyal gelişme: Çocukların aynı ortamlarda yaşayarak, birbirlerinden olumlu yönde etkilenerek, arkadaş olmalarına katkı sağlamak.
Duygusal gelişme: Çocuklara öğretilen becerilerle, sorumluluk duygusu kazanmaları, kendilerine olan cesaret ve özgüveni kazanmalarına yardımcı olurken, hayatları boyunca unutamayacakları, derin çocukluk hatıralarının oluşmasına fırsat vermektir.
Yetenek gelişimi: Spor ya da aktiviteler aracılığıyla yeni beceriler kazandırarak, kendine olan güvenin artmasına ve pekişmesine yardımcı olmaktır.
Spor olgusuna karşı çocuklarda oluşabilecek ilginin açığa çıkmasının ilk etkeni ailedir. Aile bireyleri spora ilgi duymuşsa, herhangi bir spor branşı ile uğraşmaktaysa, spor programlarını seyretmekteyse, düzenli olarak temel spor aktivitelerini yapıyorsa ve bu konularda çocuklarını teşvik ediyorlarsa, çocukları da spora katılım gösterecektir. Unutulmamalı ki aileler de sporu okullar gibi bir eğitim aracı olarak kullanabilir. Ailelerin sporla ilgili olması, çocuğun spora katılımında, hatta sporun toplumun çoğunluğunca yapılmasında olumlu bir etkendir. Aileler çocuklarının daha verimli ve başarılı bir geleceklerinin olmasını planlarken spordan faydalanabilirler.
Sporcu; ahlâklı, yetenekli, sabırlı ve doğru kararlar verebilen bir insandır. Bu özelliklere bağlı olarak başarı, her zaman bu insanların hedefi olacaktır.
