Okul öncesi eğitimi, çağımızda değişen yaşam koşulları sonucu çocuğun eğitim ve gelişimi ile ilgili ortaya çıkmıştır. Ortaya çıkan bu ihtiyacı karşılamak iyi planlanmış eğitim sistemi ve iyi planlanmış okul öncesi eğitim yapıları (anaokulları) ile mümkün olmalıdır.
2–6 yaş arası kabul edilen okul öncesi eğitimin amacı, sosyal bir varlık olmaya başlayan çocuğun her yöndeki gelişmesi sağlıklı olarak sürdürülmesinin sağlamaktır.
Okul öncesi eğitim yapılarında, mimari amaç, değişik hız ve dönemlerde, gelişme gösteren farklı yaşlardaki çocuklar için bir aktiviteler yelpazesi sunarak öğrenmeyi sosyal bir amaç haline getirmektir. Çocuklar için oluşturulacak çevrenin, onların gelişme özelliklerine, fizyolojik ve psikolojik gereksinimlerine uygun olması gerekir.
Anaokulunu planlanması çocuğun gelişme problemlerinden, mimari problemlere kadar oldukça karmaşık bir konudur. Birçok bilim dalının beraber çalışması gerekir. Mimarlık pediatri, eğitim, psikoloji, çocuk gelişimi gibi disiplinler işbirliği içinde olmalıdır.
Anaokullarında mekânların mimari planlanmasında dinamiklik ve esneklik önemlidir. Mekân içinde eneklik sağlanırsa, alanın aktivitelere uygun olarak yeniden düzenlemesi ve mekânın monotonluktan kurtulması olanaklı olacaktır. Esnek olarak tasarlanan mekan, çocuklara kendilerine ve eğiticileri yardımı ile çevrelerini düzenleme olanağı verir. Çocuklar çok zengin bir hayal dünyası ve yaratıcılığa sahiptirler. Can sıkıcı ve monoton bir düzenden hoşlanmazlar. Onların yaratıcılığının kullanmasına olanak veren, sürprizli, eğlenceli, keşfetmeye müsait mekânlardan ve oyuncaklardan hoşlanırlar.
Okul öncesi eğitim çocuğun gelecekteki yaşantısını tamamen etkilediğinden dikkat edilmesi gereken bir dönemdir. Bu yüzden okul öncesi eğitim kurumlarına yerel yönetimleri, milli eğitim bakanlığının ve diğer fiziki yapılarını destekleyici bütün kurumların destek vermesi gerekmektedir.
