Çocuklarda din ve ahlak eğitimi aile rol model olmalı
Çevresinden hiçbir yönlendirme almayan bir çocuk dahi yeterli zihinsel olgunluğa eriştiğinde evrenin yaratılışını, varoluşun sebebini merak edip içsel sorgulamalara başlar. Hz. Muhammed “Her doğan, İslâm fıtratı üzerine doğar. Sonra, anne-babası onu Hristiyan, Yahudi veya Mecusi yapar” sözleriyle insanların dini inanca elverişli olarak dünyaya geldiğini işaret eder. Hatalardan arınmış doğru bir din eğitimi ile çocuk fıtratı doğrultusunda yönelir.
Korku ile eğitimin yaygın olduğu toplumlarda din eğitimi baskı, zorlama hatta şiddetle, ahlaki değerlerin üzerine temellendirilmeyip ezbere ve şekil kalıplarına indirgenmiş bir şekilde verilmeye çalışılır. Bu şekilde dayatılarak verilmiş bir din eğitimi ise geri dönüşü güç hasarlar oluşturabilir.
Karşılaşılan bir diğer hata ise temel inanç eğitimini verme sorumluluğunu anne-babanın üzerinden atıp üçüncü şahıslara yüklemeye çalışmasıdır. Yapılan araştırmalar çocuğun dini tutum ve inanç sisteminin gelişmesinde en etkili kurumu aile olarak gösterir. Bu gerçek ise inanç eğitimi verme sorumluluğunu birincil olarak aileye yükler.
Peki, aileler bu hatalara düşmeden çocuklarına din eğitimi vermek için nelere dikkat etmelidir?
Din eğitimi çocuğun hayatında belli bir dönem verilen, saatlere bölünmüş, müfredata indirgenmiş bir eğitim değildir. Din eğitimi temelinde ailede kazandırılan, evin doğal atmosferi ile hayatın her aşamasına yerleşmiş olan Nurettin Topçu’nun da dediği gibi “her şeyden önce bir kalp eğitimidir.”
Ebeveyn olarak çocuğa rol model olabilmek her konuda olduğu gibi din eğitiminde ailenin birincil görevidir. Çünkü çocuk kulağından değil gözünden öğrenen bir varlıktır. Anne babalar çocuklarında görmek istedikleri davranışları kendi hayatlarına yerleştirmeli, kal dilindense hal dilini tercih etmelidirler.
Doğru din eğitimi için dikkat edilmesi gereken en önemli nokta çocuğa yaşına uygun olarak davranabilmektir. Nasıl ki bir çiçek çok sulandığında ölürse çocuklara da yaşlarına uygun olan bilgiden fazlası verilmeye çalışıldığında netice alınamaz. Çocuğa din ve ahlak eğitimi vermek için en uygun yaş çocuğun kişiliğinin oluştuğu 0-6 yaş ve öğrendiği bilgileri içselleştirmeye başladığı 6-11 yaş aralığıdır.