Salgın nedeniyle sosyal çevrelerinden uzak kalan çocuklara, körelmiş olabilecek sosyal becerilerini yeniden kazandırmak gerekiyor. Bunun için de özellikle anne ve babalara önemli görevler düşüyor. Aileler, bazen yalnız kalmalarına, arkadaşlarını kendilerinin seçmelerine ve eve getirmelerine izin vermek gibi zor olmayan ama etkili yöntemlerle çocuklarının sağlıklı sosyalleşmesine destek olabilir.
Yaşamın ilk yıllarında geliştirilen akran ilişkileri çocuğun sosyal ve duygusal gelişimi için büyük önem taşır. Bütün bunlar çocukların kendi kişiliklerini geliştirmelerine yardımcı olur ve sağlıklı bireyler olarak topluma adapte olmalarını sağlar. Bu karşılıklı ilişkiler sayesinde Çocuk; problem çözmeyi, cinsel kimliğine uygun davranışlar geliştirmeyi, duygularını anlamlandırmayı, kendini rahat ifade etmeyi öğrenir.
Sosyal ilişkilerin sağlam kurabilmesi, bazı becerilerin aile ortamında kazandırılmasına bağlı olur. Bu da ebeveynin sorumluluğundadır. Ebeveynler, çocuğa paylaşmayı, başkasının duygularını anlamayı, duygularını denetim altına almayı, belirlenmiş kurallara uymayı, saygılı olmayı, yardımlaşmayı öğretmeli. Bazı anne-babalar, çocuklarının arkadaşlık tercihleri konusunda müdahaleci olabilir. Bu tarzda yaklaşımlar, çocuğun hem ebeveynlerine arkadaşlıkları konusunda yalan söylemesine yol açabilir hem de çocuğun kendi kararlarını kendi verme mekanizmasını olumsuz etkileyebilir.
Aile içi sağlıklı iletişime sahip bir çocuk, arkadaş gruplarının onayına daha az ihtiyaç duyar ve bulunduğu gruptan çok fazla etkilenmez. Ancak aile içi iletişimin ve ilginin az olduğu durumlarda, çocuk ihtiyaç duyduğu ilgi ve yakınlığı bulmak için, kendini olduğu gibi kabul eden farklı arayışlara yönelebilir. Bu nedenle, çocukla paylaşım yapılabilecek sohbet saatlerinin ayrılması çok önemli. Eleştirel, tehdit edici, yargılayıcı yaklaşım çocuğun, anne-babasıyla olan iletişiminin azalmasına ve kendini daha iyi hissettiği akran gruplarına daha fazla yakınlaşmasına sebep olabilir. Unutmamalı ki; arkadaşlık, akranlar arasındaki bir ilişki. Ebeveynlerin, çocuklarıyla arkadaş olduklarını söylemeleri bir yanılsamadır. Bu durum, çocukların arkadaş gibi görmek istedikleri ebeveynleriyle olan ilişkisini zedeler. Anne-baba-çocuk arasındaki sınırın ortadan kalkmasına ve rol karmaşası yaşanmasına neden olur. Bu şekilde çocuk da, kendi ilişkilerini düzenlemekte sıkıntı yaşar.
Yalnız kalmalarına izin verin: Çocuklarınızın, sizlerin kontrolünde yalnız kalabilmeleri için çaba sarf edin. Ev içindeki oyunları sürekli birlikte oynamanız gerekmez. Çocukların tek başlarına oyun kurmaları ve vakit geçirmelerine fırsat verilmeli.
Doğru rol model olun: Çocuğunuzla aranızda güvenli bir ilişkinin olması büyük önem taşır. Çocuğun ilk tanıdığı insanlar olan anne-babasıyla ilişkileri, daha sonra kuracağı arkadaşlık ilişkilerinde model görevi görür.
Sürekli oyun planlamayın: Çocuklarınızla keyifli zaman geçirmeniz önemli; ancak sürekli yapılandırılmış etkinlikler sunmamanız gerekiyor. Çocukların hayal dünyaları ve oyun kurma becerileri bu şekilde zenginleşebilir. Unutmayın ki ‘iyi oyun kurucu’ olmak, arkadaşlar arasında ilgi çekici bir özellik
