Şiddet, toplum içerisinde yaygın olarak görülen ve dünya çapında giderek artış gösteren bir davranış türüdür. Aile içi şiddet, fiziksel, duygusal veya sözel olarak kendini göstermektedir. Ev ve aile, çocuğun kendisini en çok güvende hissettiği yerdir ve aile içi şiddetin çocuğa etkilerinde ilk zedelenen olgu güven duygusudur. Aile aynı zamanda çocuğun ilk sosyalleştiği ve sosyal ilişki kurduğu yer olduğu için aile içinde yaşanan her şey çocuğun ruhsal yapısının ve davranışlarının temelini oluşturur.
Aile içi şiddet, çocuğun üzerinde travma stresi yaratabilmektedir. Bu travmatik olaylara tekrar tekrar maruz kalınması durumunda ise travma sonrası stres bozukluğu yaşayabilirler. Travmatik olay sebebiyle oluşan çaresizlik ve korku duygusu tekrarlayarak yaşandığında çocuklar artık bu duygulara sebep olan uyaranlardan kaçmaya başlayabilir veya farklı davranış problemleri geliştirebilirler. Uyku bozuklukları, saldırganlık, altına kaçırma ve parmak emme gibi gerileme (regresyon) davranışları, sürekli ürkeklik, aile bireylerine karşı içe kapanma gibi belirtiler gösterebilirler.
Fiziksel şiddet, bireyin bir diğer bireye kasıtlı olarak acı verme amaçlı yaptığı tüm fiziksel davranışlardır. Çoğunlukla diğer bireyin korkutulması veya çocuklarda “disiplin” amaçlı olarak kullanılmaktadır. Tokat, çimdik, vücudun herhangi bir noktasını burkma, sıkma, itme, herhangi bir cisimle saldırma gibi davranışlar fiziksel şiddet olarak nitelendirilir. Toplumumuzda aile içinde çocuklara bir davranışı tekrar etmemeleri gerektiğinin çimdik veya kol burkma gibi davranışlarla gösterilmesi maalesef yaygın bir durumdur fakat aslında bu da bir fiziksel şiddettir.
Aile içi şiddetin çocuğa etkilerinden en önemlisi çocukların yaşayacağı kalıcı stres ve travmadır. Travma sonrası bozukluk, aile içi şiddete maruz kalan çocuklarda çokça görülen bir durumdur ve Online Psikolog yardımı ile baş edilebilir. Ev ve aile ortamında yaşanan iletişim türleri ve şiddet, çocukların aile kavramına yönelik düşünceleri üzerinde de kalıcı bir iz bırakabilir.
Aile içi şiddetin çocuğa etkileri kaçınılmazdır. Aynı zamanda çocuklar küçük yaşlarda düşünce yapılarını ve genel tutumlarını gözlemledikleri olaylarla oluştururlar. Gözlemledikleri tutumların “şiddet” ve “öfke” içerikli oluşu, onların da saldırgan veya şiddete meyilli olmasına sebep olabilir.
