■ Bebeklik dönemi olarak tanımlanan 0-2 yaş arası, çocuğun, fiziksel yönden en hızlı geliştiği evredir.
■ Bebekte güven duygusunun gelişmesinde fiziksel bakımını oluşturan beslenme, uyku sindirim gibi gereksinimlerinin düzenli karşılanması büyük rol oynar.
■ Temel güven duygusu, bebeğin ilk yıllarındaki yaşantılardan edindiği çıkarımlara dayanarak diğer insanlara yönelik olarak geliştirdiği tutumlardır.
■ “Güven” kavramı, bireyin hem kendine hem de başkalarına olan güvenini ifade eder.
■ Temel güven duygusunu edinen çocuklar, gelecekte diğer insanlara da güven duydukları için yakın ilişkiler kurabilmektedirler.
■ Güven duygusu geliştirmiş bebeğin ilk belirtisi, kaygıya kapılmadan, annesinden bir süre uzak kalabilmesidir.
■ Anne-çocuk ilişkisindeki süreklilik ve tutarlılık, çocukta temel güven duygusunu oluşturur.
■ Çocuk büyüdükçe annesinden ayrılarak tanımadığı dış dünyayı keşfetmeye çalışır
■ Çevresini tanımaya çalışırken ya annesinden ayrılacağı için kaygı duyabilir ya da döndüğünde annesini bulacağını bilerek sorunsuzca ayrılır.
■ Bu durumu büyük ölçüde belirleyen çocuktaki temel güven duygusunun gelişme düzeyidir.
■ Ailelerin çocukla ilgili olumsuz beklentileri onun güven duygusunu zedeler.
■ Ailelerin çocukları ile ilgili yüksek beklentileri de sorunlara neden olur.
■ Çocuktan her konuda en iyi olmasını beklemek, çocuktan devamlı uslu durmasını istemek, onu diğer çocuklarla kıyaslamak, güven duygusuna sekte vuran davranışlardır.
