Aslında bu deyimle çocuk ve ebeveyn arasındaki iletişim meselesinin farklı bir boyutta algılanması kast ediliyor. Yani, ebeveynin çocuğu ile eşitlenmesi gerektiği söyleniyor. Oysaki burada farklı bir nokta daha var. Artık anne-babalar çocukları ile beraber spor yapıyor ve neredeyse aynı telefonları kullanıyorlar. Bu sebeple günümüzde, ebeveyn ve çocuk arasındaki mesafe oldukça kısaldı. Bu durum çocuğun hoşuna gidebilir, ama hiçbir çocuk ebeveynlerini bir arkadaş olarak görmek istemez.
Aslında bu pek mümkün değil. Çünkü anne-babalık rolleri ile arkadaşlık rolleri birbirinden farklıdır. Evinizde yaşayan her bireyin rolü kesin ve net olmalıdır. Çocuğunuzun hayatı boyunca biriktireceği birçok arkadaşı olacaktır, ancak birer tane anne ve babası vardır. Çocuğunuza arkadaş değil, anne-baba olun.
Çocuğunuzla arkadaş olmak, çocuğunuz ile eşit olduğunuz, anne-baba otoritesini elden bıraktığınız anlamına gelir. Çocukları ile arkadaş olan anne ve baba, çocuklarının kendiliğinden doğru davranışları öğrenmelerini bekler, çocuğu uyarmaktan çekinir ve sınırları zamanında ve net söyleyemezler. Anne-babalık yaparken dengeyi bulmak önemlidir. Çocukların anne ve babalarının ‘hayır’ demelerine ihtiyaçları vardır. Bir çocuk kendi kendine doğru ve yanlışı öğrenemez, deneyimli olan anne ve babadır, ebeveyn olarak çocuğa doğru ve yanlışı anne ve baba öğretmelidir, çocuğa karşı sınırları olmalı, onunla kaliteli iletişime geçmeli ve yönlendirebilmelidir. Bir çocuğa otonomiyi öğrettiğinizde, bağımsız karar verme ve kendi kendini yönetebilme yetisi oluşacaktır. Anne-baba olarak çocuğunuzu yönlendiren kişiler siz olmalısınız.
Çocuğunuzla iyi bir bağ kurun, onunla kaliteli zaman geçirin ve oyun oynayın. Anne-baba olarak örnek davranışlar gösterin. Çocuğunuz ile iletişime geçmeden önce fiziksel olarak yanına gidin ve göz iletişiminde bulunun. Çocuğunuza bir şey söylemeye başlarken ismi ile başlayın, ses tonunuz sakin, yaşına uygun ve kısa konuşmalar yapın. Çocuğunuza davranışlarının olumlu sonuçlarını söyleyin ve olumlu kalın. Yönergelerinizde istediğinizi zamanında ve net ifade edin, çocuğunuzun duygu durumunu denetleyin ve ona fırsatlar sunun.
