Birey, aile ve tüm etkileşim ağlarının dinamik bir örüntüsü olarak toplum… Bütüncü sosyoloji açısından bu üçlü, sosyal dünyanın diğer bütün bileşenleri gibi, adeta birbiri içine yuvalanmıştır.
Hiyerarşik bir sıralama yapmak, herhangi birine öncelik tanımak mümkün değildir. Bu içiçelik her birinin diğerinin varlığı ile kaim oluşundan kaynaklanır. Bireyin beşerden insana doğru yolculuğu için aileye ve topluma ihtiyacı vardır. İnsanın sosyal varlık özelliğini kazanabilmesi ve bunun bir adım daha ötesinde beşeri özelliklerini insani sıfatlarda ehlileştirebilmesi ancak diğer insanlarla oluşan bir etkileşim örüntüsü içinde yaşaması ile mümkün olabilmektedir.
Birey sosyal varlık olabilmeyi aile ve toplum hayatına borçludur. Bu borç karşılıklıdır; zira bireyler ve aralarında sosyal etkileşim olmaksızın aile ve toplumun varlığı düşünülemez bile. Böylesine bir içiçelikte birey, aile ve toplumdan herhangi birine mutlak öncelik verilememektedir. Bağlama göre yani, araştırma sorusunun niteliğine, incelenen konunun zaman ve mekân şartlarına göre bazen biri diğerine göre daha baskın olabilir; ancak bu, hiyerarşik bir sıralama demek değildir. Bağlama göre değişen öncelikler verilirken gerçeklikte bunların iç içe olduğu referans noktası olarak araştırmacının kognisyonunda durur.
