Evlilik iki insanın birbirlerini görme, tanışma ve tanımadan başlayarak, flört, söz kesme, nişan, nikah ve düğün gibi aşamaları olan bir süreçtir. Evlenmeden önce hem kendini, hem de birbirini iyice tanımak evliliğin başarısını arttırır.
Biz olabilmek için önce “ben olmak” kendini tanımak, birey olarak kendi sınırlarını, sınırlılıklarını keşfetmek, ilişki yürütmek için gerekli olan duygusal olgunluğa erişmiş olmak ve evlilikten beklentilerinin de neler olduğunu bilmek gerekir. Ayrıca eşinin kişiliği ile evliliğe bakışının kendisinin algısına uygun olup olmadığını gerçekçi bir şekilde değerlendirebilmek önemlidir.
“Biz” olmaya çalışırken “ben” olmayı da unutmamak gerekir.
“Ben” ve “Biz” dengesi nasıl sağlanır?
“İnsan tabi ki yaşamında kendisi için en iyiyi, en güzeli ister, bu doğaldır. Neden istemeyelim ki iyi olanı. Sorun evlilik ile ilgili beklentilerin yüksek olması değil, bunu hazır beklemektir. Çünkü o zaman bir eksiklik ya da sorunla karşılaşıldığında hayal kırıklığı, kırgınlık ya da kızgınlık yaşanacaktır. İnsanın evliliği ile ilgili bir ideali olması, iyi bir evliliği düşlemesi olumlu bir durum. Evliliği ile ilgili yüksek beklentileri olan kişi bu beklentilere uymayan sorunlarla karşılaştığında çözmeye çalışacak ve evliliğini idealindekine yakınlaştırmak isteyecektir. Ama hayalci olmamak, sorunların da çıkabileceğini önceden bilip hazırlıklı olmak gerekir. Tozpembe hayallere kapılmak ve gerçekçi olmayan düzeyde yüksek beklentilere sahip olmak hayal kırıklığına yol açabilir.” (…)
