Huzur, kendini emniyette, rahat, memnun hisseden, gönlü ferah olan insandadır. O insan da genel anlamıyla yaşam ile barışıktır. Şikayet ise huzurun baş düşmanıdır. Hele egomuzun sesini yansıtıyorsa!..
Şükür ise, huzurun ilk ve can dostudur. Doğruluk, çalışmak, iyilik de huzurun ayrılmaz üç parçasıdır. Huzurun devamlılığını sağlamak kolay değildir. Çünkü insan yaşamında öylesine çok olumsuzluk ve vesvese vermeyi görev kabul etmiş birileri vardır ki, bunların tek işi huzurlu, inançlı, iyi insanları mutsuz etmek, olumsuz soruları beynine enjekte etmek ve huzur yolu ortamından saptırmaktır.
Doğru insan huzurludur. Çünkü vicdanı rahattır. “Doğruluk” sözcük olarak hakikat, dürüstlük, adalet ile eş anlamlıdır. Din, ahlak, yasalar, bilimsel düşünceler kesin doğruları temel alır. Doğru olmak her koşulda yalan söylememektir. Günlük yaşamda doğruluk, söz ve davranışlarımızın akla, mantığa ve Allah’ın buyruklarına uygun olmasıdır. Ayrıca insanlara yararlı olmak doğruluk koşuludur.
Huzurumuzun ikinci anahtarı çalışmaktır. Tüm kadim bilgi ve dinlerde çalışmak baş tacı edilmiştir. Çünkü her şey emek karşılığı elde edilir ve çalışmak insanı aklen, ruhen, bedenen meşgul kılar ve mutlu eder. Ünlü tıp adamı Pasteur, “Bir saatlik çalışma vaktini ziyan ettiğimde, bana insanlığa karşı bir hırsızlık yapmışım gibi geliyor,” sözcükleriyle çalışmanın insan yaşamındaki önemini çok güzel simgelemiştir.
