2100 yılına kadar Türkiye nüfusunun 55 ila 77 milyon arasında olması öngörülüyor. Yaşlı nüfus oranındaki artış ise demografik yapıyı köklü bir şekilde değiştirebilir.
Önümüzdeki 50 yıl içinde Türkiye, köklü bir dönüşüm sürecine gireceği öngörülüyor. Yapılan istatistiksel analizler, bu değişime uyum sağlamak adına hızlı ve etkili politikaların hayata geçirilmesi gerektiğini gösteriyor. Nüfus projeksiyonları ise Türkiye’nin geleceğine dair önemli sinyaller vererek, gerekli önlemlerin vakit kaybetmeden alınmasını zorunlu kılıyor.
Türkiye’nin nüfus yapısında yaşanan değişimler ve Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Revizyon Politikaları doğrultusunda, 2023 yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) verileri baz alınarak nüfus projeksiyonları yenilendi.
Doğum, ölüm ve göç oranları üzerinden yapılan analizlerle, ana, düşük ve yüksek olmak üzere üç farklı senaryo ortaya kondu.
Doğurganlık Tehlikeli Seviyelere Geriledi!
Nüfus projeksiyonlarında, kadın başına düşen ortalama çocuk sayısının azalması kritik bir etken oldu. 2001 yılında 2,38 olan toplam doğurganlık hızı, 2014’e kadar 2,10 seviyesinde seyrederken, 2023 yılında 1,51’e geriledi.
Bir toplumun nüfusunu yenileyebilmesi için bu oranın en az 2,10 olması gerekiyor. Bu düşüş, Türkiye’nin gelecekte nüfus kaybı yaşayabileceğine işaret ediyor.
Projeksiyonlara göre, mevcut demografik yapının devam etmesi halinde Türkiye nüfusu 2030’da 88,2 milyon, 2050’de 93,7 milyon olacak. Ancak 2050’den sonra azalmaya başlayarak 2100 yılında 77 milyonun altına gerilemesi öngörülüyor.
Doğurganlıktaki düşüşün devam edeceği varsayılan düşük senaryoda, 2044 yılında en yüksek seviyesine ulaşan nüfus, 2100 yılında 55 milyonun altına düşecek.
Doğurganlığı artırıcı politikaların başarılı olması durumunda ise, Türkiye nüfusunun 2056 yılında 100 milyonu geçmesi mümkün görülüyor. Ancak bu başarıyı yakalamak için genç nüfus için gerçekleştirilecek politikaların sıkı bir şekilde uygulanması gerekiyor.
Türkiye’de yaşlı nüfus oranı giderek yükseliyor. 2023 yılında yüzde 10’un üzerine çıkan 65+ yaş grubu oranının, 2050’de yüzde 23,1, 2075’te yüzde 31,7 ve 2100’de yüzde 33,6’ya ulaşması öngörülüyor. Çalışma çağındaki nüfusun oranı ise 2023’te yüzde 68,3 iken, 2100 yılında yüzde 54,6’ya kadar gerileyecek.
Her fırsatta uyarılarda bulunan konunun uzmanları Türkiye’nin nüfus politikalarında ciddi adımlar atılmazsa, nüfus azalımı ve yaşlı oranındaki yükseliş ekonomiyi ve sosyal yapıyı derinden etkileyebileceğini söylüyor.
