Babalar çocuklarının hayatında önemli bir rol oynuyor. Araştırmaların çoğu katılımcı bir babanın bir çocuğun yaşamında önemli bir yere sahip olduğunu ortaya koydu.
Babaların gücü, pek çok yüzyıl boyunca ailedeki öncelikli otorite oldu. Babanın sözü sorgulanmaz, verdiği karar her zaman son karar olur ve aileyle ilgili tüm meselelere onun etkisi hakim olurdu. Babanın rolü olarak görülmeyen bir şey varsa, o da çocuklara bakmaktı. Bu iş ya anneye ya da annenin bir yardımcısına kalırdı (veya devredilirdi).
20. yüzyılın getirdiği sosyal, ekonomik ve teknik değişimlerden sonra dünya da radikal bir değişimin içine girdi. Ve tüm bu değişimlerle birlikte aile yapısında ve işlevinde temel bir değişim yaşandı. Özellikle babanın otoritesi önemli bir değişim geçirdi.
Babanın rolünün azalmasındaki bir diğer faktör de o zamanlar yeni olan bir psikoloji alanıydı. İşin aslı psikoloji, problemin bir parçası olmuştu. Yapılan araştırmalar babanın rolünün önemine fazla yer vermedi ve babanın çocuğunun gelişimi ve büyümesindeki etkisinin “önemsiz” olduğu belirtildi.
“Babalar ve Çocukların Sağlıklı Gelişimi Üzerindeki Etkileri” isimli bir çalışma şöyle diyor:
“Daha bebeklikten itibaren çocuk büyütmeye birebir katılan babaları olan çocuklar, duygusal olarak kendilerini daha güvenli hissediyor, çevrelerini keşfetme konusunda daha özgüvenli oluyor ve büyüdüklerinde daha iyi sosyal bağlara sahip oluyorlar.
Babalar hiç şüphesiz çocuklarının hayatında önemli bir rol oynuyor. Araştırmaların çoğu katılımcı bir babanın bir çocuğun yaşamında özellikle bilişsel, davranışsal ve genel sağlık alanlarında önemli bir rol oynayabildiğini; pozitif bir erkek modelinin ergen bir oğlan çocuğunun pozitif cinsiyet rolü özellikleri geliştirebilmesini sağladığını; ergen kız çocuklarının erkeklerle ilgili daha pozitif fikirler edindiğini ve katılımcı bir babayla büyütüldüklerinde erkeklerle daha iyi ilişkiler kurabildiklerini gösteriyor.
