Hz. Peygamber (s.a.v), geniş bir aile sahibidir. Onlarla olan ilişkilerinde tüm zamanlarda geçerli olan sevgi, ilgi, saygı, hoşgörü, adalet gibi hususlar, Müslümanlar için esas alınması gereken prensiplerdir. Hz. Peygamber, bir aile babası olarak evrensel bir modeldir.
Resulullah’ın aile bireylerine yoğun bir sevgi duyduğu çok sayıdaki rivâyetten anlaşılmaktadır. Beslediği sevgiyi açıkça ifade eden Resulullah, ailesine sevgisini onlara hissettirmiştir. Ayrıca zaman zaman hediyelerle de onları mutlu etmiştir. Onun sevgisi, beraberinde ilgili olmayı da getiren bir sevgidir. Resulullah, doğumlarından başlayarak onların her türlü halleri, ihtiyaçları ve sorunları ile ilgilenmiştir. Kızlarının aile sorunlarına kayıtsız kalmamış ve onların üzülmemeleri ve mağdur olmamaları için çeşitli girişimlerde bulunmuştur.
İbn Abbas anlatıyor: “Resulullah (s.a.v) buyurdular ki: “Sizin en hayırlınız, ehline karşı en iyi davrananınızdır. Ben aileme en iyi olanınızım.” Resulullah (s.a.v) kadınlara iyi davranmayı emretmiş, en hayırlı kimsenin, hanımına en iyi davranan kimse olduğunu belirtmiştir. Şüphesiz “iyi davranma” izafi bir durumdur. Bu “iyilik”in içine öncelikle kadınların haklarına hakkıyla riayet gelir: Nafaka hakkı, tahkir edilmeme, hatalarını başına kakmama gibi hadislerde belirtilen haklara riayet. Ayrıca onların bir kısım huysuzlukları, kıskançlıkları karşısında sabretmek, terbiyelerinde iyi davranmak, geçimi iyi yapmak… hep kadınına karşı iyi olmanın içine girer.
Gerek aile bireyleri gerekse aile bireyleri ve diğer Müslümanlar arasında her zaman adaleti gözetmiş, sevgisinin adaletinin önüne geçmesine müsaade etmemiştir. Kız ve erkek çocukları ve torunları arasında herhangi bir ayrım yapmayan Resulullah’ın bu yönü hala kız ve erkek çocuklar arasında fark gözeten düşünce yapılarının bulunduğu günümüzde bir model olarak kıymetini korumaktadır.
Resulullah, çocuk ve torunlarının vefatlarına üzülen ve üzüntüsünü çoğu zaman gözyaşları ile dışa vuran bir aile babası olmuştur. Bu tür tavırlar onun bizler gibi bir beşer olduğunu vurgulamasının yanında hüzün anında sabırlı ve mütevekkil olmayı bilfiil gösteren bir model olduğunu ortaya koymaktadır.
