Ergenlik, bilişsel, biyolojik ve sosyal değişimlerin olduğu bir geçiş sürecidir. Çocuklar ergenliğe adım attıklarında, çocukluklarındaki temel kurallar hala geçerlidir, yepyeni bir sisteme geçmek söz konusu değildir. Ergenler de, çocuklar gibi, sınırları belli olan netlikler içinde olmalıdır. Ergenlik dönemindeki çocuğun kesin sınırlara ihtiyaç duymasının yanı sıra, sınırların içerisinde de, bir şeyleri keşfetmelerine ve denemelerine fırsat verecek esneklik de onların ihtiyaçlarıdır. Ebeveynlerin onları cesaretlendirmesi, sorunları çözerken desteklemesi, davranışların sonuçlarına katlanma durumunun da çocuğun yaşıyla orantılı olarak yeniden düzenlenmesi gerekir.
Ebeveynler bu dönemde bazen ne yapacaklarını bilemediklerinden yakınırlar. Çünkü ergen, zihinsel gelişim ve bireyselleşme süreciyle birlikte, özgür olmak, bağımsız hareket etmek, alınan kararlarda söz sahibi olmak, hayatına yön vermek ister. Çocuklukta geçerli olan kuralları artık geçersiz olarak görür. Ebeveynler de bunlara ne düzeyde izin verecekleri konusunda kararsız kalırlar. Bu süreçte onlara yardım edebilmek için, ergenlerin geçirmekte oldukları karmaşık süreç dikkate alınıp, onlara direnç göstermemek uygun olacaktır. Ergenler, sınırları zorlayıp kimliklerini oluşturabilmek için kafalarındaki birçok soruya cevap ararlar. Onlarla güç savaşına girmeden, net bir şekilde yönlendirme yapmak, daha iyi seçim yapmaları için onlara yol göstermek ve davranışlarının sonuçlarına katlanmalarını sağlamak yardımcı olacaktır.
Sınırlar, eğer ergenleri kontrol etmek için ya da ihtiyaç duyulmadığında kullanılırsa, onların kendilerini keşfetme süreci engellenmiş olur. Bu engellenme de güç savaşlarına sebep olabilir. Bu sebeple, sınır koyarak neyin hedeflendiği ve sınır koymanın gerekli olup olmadığı üzerinde düşünülmesi gereklidir.
Ergenlerin sınırlarına karar vermek, hem özgürlük hem sorumluluk arasında denge kurmakla olur. Sınırlar esnek olabilir.
Özetle, bu dönem daha çok anlayış, sabır ve iletişim gerektirmektedir. Ergenlere net kurallar sunulduğunda, etkinlikleri hakkında sorular sorulduğunda ve ergenler ebeveynleri ile daha az çatışma algıladıklarında, davranış sorunları azalmaktadır. Ebeveynin hem destek hem de sınırlamayı birlikte uygulaması, ergenin kendini düzenleme becerilerinin gelişimini kolaylaştırmakta ve böylece ergenin sorumlu, kendine yeten bir birey olarak yaşamını sürdürmesine yardımcı olmaktadır.
