Birçok annenin ortak kaygısı, çocuğum hiçbir oyuncağını paylaşmak istemiyor, bencil mi olacak? Önce içiniz rahatlasın, bu durum 2-4 yaş civarı normal, üstelik de istenen bir şey. İlk iki yıl bağlanma dönemi artık sona eriyor, sonraki iki yıl güvenli ayrılma dönemi geliyor ve yavrunuz adım adım bağımsızlaşıyor, “ben” oluyor.
Dikkat ederseniz bu birey olma durumunun birçok alana yansımış olduğunu fark edersiniz. “Ben kendim yiyebilirim, ben taşıyacağım, ben alacağım, o benim oyuncağım, benim bardağım… ” Hatta “O benim babam/annem sen gelme” diyerek annesini/babasını kovaladığını bile görebilirsiniz.
Yavrunuz artık özgürleşiyor. Dünyada yerini alıyor, kendi potansiyelini keşfediyor. Bu süreç ona kendinin ve kararlarının farkına varmayı, izin istemeyi, izin vermeyi, uygun şekilde nasıl hayır diyebileceğini, sınırlarını ve potansiyelini kullanarak neler yapabileceğini de öğretecek.
Çocuğunuz eşyalarını-oyuncaklarını paylaşmak istemeyebilir. Onu zorlamayın. Kararına saygı duyduğunuzu hissettirin.
Boyuna inip, gözlerine bakarak “Tabi ki, o senin oyuncağın. Vermek istemeyebilirsin. O zaman arkadaşına ‘Vermek istemiyorum’ diyebilirsin.” şeklinde ona bu durumda nasıl davranacağını öğretin. Bu ona gerektiğinde “Hayır” diyebilmeyi öğretecek.
Paylaşmak istemediğinde “Olmaz, arkadaşınla paylaşman gerekiyor. /Vermezsen küserim. / Giderim. / Başkalarının annesi olurum. / Çok üzülürüm. / Bir daha sana şundan almam. / Bir daha buraya getirmem. / Eve gideriz……..” gibi bu kararına karşılık sevginizden ve sahip olduklarından mahrum bırakmakla tehdit etmeyin. Bu şekilde o anda sonuca ulaşsanız da iradesini eze eze sonunda boyun eğen, kararsız, hayır demesi gereken yerde sesini çıkaramayan bir çocuk elde edebilirsiniz.
Örneğin parka ya da misafirliğe gidiyor ve yanında oyuncağını götürmek istiyorsa, “Tamam, istersen bunu götürebiliriz. Orada arkadaşın merak edip bakmak isterse onunla bu oyuncağını paylaşmak ister misin?” diyebilirsiniz.
“Hayır.” diyorsa “O zaman paylaşmak istediğin bir oyuncağını seçebilirsin.” diye yönlendirin.
Bu hem bir farkındalık oluşturur hem de karar vermesini geliştirir. Ya da “Paylaşmak istemiyorsan bu oyuncağın arabada/çantada kalsın, dönünce yine oynarsın.” şeklinde yönlendirebilirsiniz. Böylece iki çocuğun aynı oyuncağı çekiştirirken gözyaşlarına boğulduğu bir durumda kalmamış olursunuz.
Burada önemli nokta şu, çocuğunuz diğer çocuklar eşyalarımı alacaklar diye korku ya da kıskançlık gibi olumsuz duygular geliştirmesin. Kelimelerinizi ve tonlamanızı dikkatli seçin. Paylaşıp paylaşmamak doğal seçimler, siz çocuğunuza yeri geldikçe bu durumlarda ne yapacağını öğretiyorsunuz.
