Her insan ruhsal yönden sağlıklı bir biçimde büyüyebilmek için huzurlu ve güven dolu bir ev ortamında büyümeye muhtaçtır. Her anne baba da muhakkak çocuğunu kavga ve gürültüden uzak huzur ve güven dolu bir ortamda büyütebilmeyi hayal eder. Bazen beklenenin aksine ev içinde çiftler arasında huzursuzluk, kavga ve gürültü oluşabiliyor ve bu durumlardan olumsuz anlamda en çok etkilenenler de maalesef ki çocuklar oluyor.
Anne babasının kavgasına şahit olan ve bunu sürekli deneyimleyen çocuklarda ilerleyen dönemlerde depresyon, duygu durum bozukluğu, intihar, kaygı bozuklukları, kişilerarası ilişkilerde problemler, evlilik problemleri, şiddete eğilim, madde bağımlılığı ve suç işleme davranışı gibi durumların görülme oranı artıyor.
Kavga eden ailelerde büyüyen çocuklarda hayata ve insanlara karşı bir güvensizlik oluşuyor. Neden mi? Çünkü bir insan için en önemli figür ailedir. Aile ile ilişkiler ne kadar sağlıklı olursa; çocuk kendini o kadar güvende ve huzur dolu hisseder. Kavga eden bir anne babası olan çocuk, yüreğinden yaralı olacaktır. Değer verdiği ve hayatı deneyimlemesinde kendisine rehber olacak olan iki önemli figür olan anne ve baba kendi içlerinde uzlaşamıyorlar.
Anne ve baba kendi aralarında problem yaşıyorlar ve bunun çözümünü kavga ederek arıyorlar ve bunu çocuklarının olumsuz yönde etkilenmesi pahasına yapıyorlar. Böyle bir ortamda büyüyen bir çocuğun yetişkin bir birey olduğunda insanlara güven duyma konusunda bir adım geriden gelmesi normaldir.
Anne baba kavgalası ve buna şahit olan çocuk, yetişkin bireylerin problemlerini uzlaşarak çözemediklerini, problemlerin kavga ile çözülebileceğini ve insanların kavga edilerek canının acıtılabileceği fikrini geliştirecektir. Peki anne babası kavga eden her çocuk yetişkinliğinde kavgaya meyilli mi olur? Bazı insanlar da tam aksi kavgadan çok rahatsız olur. Çünkü çocukluğunda anne babası gözünün önünde hep kavga etmiştir ve çocuk duruma üzülerek hep sessiz kalmıştır. Büyüdüğüm zaman bunları yaşamayacağım duygusu ta çocukken zihnine kazınmıştır. O nedenle bazı insanlar da yetişkin olduklarında partnerleri ile tartışmaktan korkarlar veya kavga eden birilerini gördüklerinde bu durumu yaşayarak büyümemiş bir bireye göre çok daha fazla huzursuzlanırlar.
Bazı insanlar da duygularını yalıtmayı deneyimlemişlerdir. Anne baba kavgasına şahit olarak büyüyen çocukların bazıları, yetişkin olduklarında kavga ve gerginlik durumlarında hiçbir duygusal reaksiyon geliştirmezler. Burada hissedilen şey olumsuz duyguyu yalıtmadır. Birey başa çıkamadığı duygusal travmaları bazen yalıtma yoluna da gidebilir. Bu tarz bireylerde de bedensel yakınmalar (otoimmün rahatsızlıklar, mide barsak problemleri, ağrı bozukluğu, uyku problemleri, diş gıcırdatma vb.) daha sık görülür.
Ebeveynler arasındaki çatışmalar nasıl çözülmeli? Çocukları bu durumdan korumak, onların ruhsal yönden sağlıklı bir biçimde gelişmelerine yardımcı olmak için; anne baba arasında oluşan tartışmalar kavga boyutuna ulaşmadan uzlaşmacı bir tavırla iki tarafın da birbirini anlamaya yönelik kararlılığıyla çözülmeye çalışılmalı. Anne babalar olarak aranızda oluşan kavgaların farkında olmadan çocuğunuzu derinden etkileceğini ve onun duygusal dünyasında onarılması güç travmalar oluşturacağını bilmeniz gerekiyor.
Öyle veya böyle sizi birbirinize çeken bir şeyler söz konusuydu. O zamanlardaki olumlu anları birbirinizin olumlu taraflarını görmeye çalışın. Ve bu evlilikte hala duygularım eşime karşı sevgi dolu ve yakınlık kurmaya yönelik arzum varsa ben ilişkimi iyileştirmek için neler yapabilirim ve karşı taraftan beklentilerim neler? Sorgulamaya ve fikir üretmeye başlayın. Eğer aranızda oluşan tartışmalar ne yaparsanız yapın çözüme ulaşmıyorsa profesyonel anlamda bir çift terapisinden aile danışmanlığı için yardım almayı düşünebilirsiniz. Devam eden kavgaların en başta sizi ve çocuklarınızın ilerdeki kişisel dünyasını derinden etkileyeceğini ve onları yüreğinden yaralayacağını unutmayın.
