Aile; karı, koca ve varsa çocuklardan oluşan en küçük toplumsal birimdir ve toplumu meydana getiren kurumların temelidir. Aile, ait olduğu toplumun inançlarını, gelenek ve göreneklerini, değer yargılarını kendi içinde barındırır, korur ve nesilden nesile aktarır. Bu nedenle aile, her din ve kültür için oldukça önem arz etmektedir. İslam dini aile müessesesine büyük önem vermiştir. Aile inanan bir birey için, içinde huzur ve mutlulukla yaşadığı, kendisini çeşitli günahlardan koruyan güvenli, sevgi dolu bir ortam ve neslinin devamı için meşru bir vesiledir. Bu müessesede aile bireylerinin birbirlerine karşı görev, sorumluk ve karşılıklı hakları bulunmaktadır. Yüce dinimiz bu kutsal saydığı müessesenin sağlam temeller üzerinde bina edilip huzurlu bir şekilde devam edebilmesi için çeşitli kurallar koymuş, bazı emir ve tavsiyelerde bulunmuştur. Bunlar arasında eşlerin birbirlerine ve çocuklarına karşı olan vazifeleri de vardır. Bizler için bu görev ve sorumlulukların bizzat uygulandığı en önemli örnek Hz. Peygamber’in (S.A.V.) hane-i saadetidir. O mübarek yuva İslam dininin belirlediği aile hayatının en nadide şekilde yaşandığı yerdir.
Ahzab suresi 21. ayette; “Andolsun, Allah’ın Rasûlü’nde sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı uman, Allah’ı çok zikreden kimseler için güzel bir örnek vardır.” buyrulmaktadır. Şüphe yok ki Allah Rasûlü’nün bu örnekliği İslam dininin her alanında olduğu gibi aile hayatı için de geçerlidir. Hz. Muhammed (S.A.V.) insanlığa gönderilen bir rehber olmakla birlikte kendi hanesi için de sorumlulukları olan bir aile reisidir ve ehli beytine yönelik vazife ve sorumlulukları bulunmaktadır. Allah Teâla Tâ Hâ suresi 132. ayette Hz. Peygamber’e bu görevlerinden birini hatırlatmakta ve bu vazifeyi nasıl yerine getireceğinin yolunu göstermektedir.
“Ailene namazı emret; kendin de ona sabırla devam et. Senden rızık istemiyoruz; biz seni rızıklandırıyoruz. Güzel sonuç, takvâ sahiplerinindir.
Allah Rasûlü bütün Müslümanları namaza davetle görevlendirilmiştir. Ehl-i Beyt’i de bu Müslümanlara evveliyatla dâhildir. Ayet-i kerimede Ehl-i Beyt’in ayrıca zikredilmesi ise bir nükteye mebnidir. Bu da aile fertlerine karşı daha dikkatli davranmasının lüzumuna işarettir. Bunun için her aile reisinin; aile fertlerinin terbiyesine, ahlakına, diyanetine dikkat etmesi, dini vazifelerini ifa etmelerini temine gayret etmesi gerekir. Kendisi de güzel hal ve hareketleri ile ahlakının fazileti ile onlara örnek teşkil etmelidir.
