Bulunduğu coğrafyada ve diğer toplumlarda kadın, Hz. Peygamber’in (S.A.V.) getirmiş olduğu din sayesinde prestij kazanıp saygıdeğer bir varlık konumuna yükselmiştir. İnsanlığı unutulan, ticarî meta, alınıp satılan değersiz bir eşya muamelesi gören kadın, onun önderliğinde hanımefendi sıfatına kavuşmuştur.
Kadınlar konusunda erkekleri sık sık uyaran Hz. Peygamber, “erkeklerin en hayırlılarının kadınlara iyi davrananlar”35 olduğunu söylemiştir. Kızlara ve kadınlara nâzik davranmanın önemine dikkat çekmiş, onlara seçim hakkı tanınmasını istemiştir.
Arkadaşlarından birisi, kızını istemediği birisiyle evlendirmek istemiş, kız çareyi Hz. Peygamber’e sığınmakta bulmuştu. Hz. Peygamber babayı çağırarak, kızını istemediği birisiyle evlendirmesinin yanlış olduğunu söylemiş, bunun üzerine adam yaptığından pişman olmuştu.
Hz. Peygamber’in kadınlara ve eşlerine verdiği değer, dünyada başka bir yerde rastlanmadık bir seviyede idi. Hz. Peygamber, eşlerini insanlığa örnek gösterilecek bir sevgi ile sevmiş, eşlerine olan sevgisini saygısıyla dengelemiş, evlilik hayatında hiçbir aşırılığa ve sevgi-saygı suistimâline izin vermemiştir. Eşleri ile sohbet etmiş, yarışmış, onların yemek yediği kaptan yemiş, su içtiği bardaktan su içmiş ve onlarla şakalaşmıştır. Eşleri arasında âdil davranmış, hepsini eşit zaman dilimleriyle ziyaret etmiş, hâl ve hatırlarını sormuştur. Muamele açısından birini diğerine üstün tutmamıştır. Hz. Peygamber bütün kadınlara karşı kibar ve nazik davranmış, böyle davranılmasını da herkese tavsiye etmiştir.
Hz. Ömer ve Hz. Peygamber arasında geçen şu konuşma buna örnektir. Hz. Ömer diyor ki: “Bir gün Allah Rasûlü’nün huzuruna girdim. Baktım ki, Allah Rasûlü tebessüm ediyor. Allah seni ebediyen güldürsün, ya Rasûlallah, niçin gülüyorsunuz?” dedim. Yine tebessümle şu cevabı verdi: “Şu kadınların haline gülüyorum. Oturmuş benim yanımda konuşuyorlardı. Senin sesini duyunca her biri bir yere saklandı.” Allah Rasûlü’nün bu cevabı üzerine sesimi yükselttim ve “Ey nefislerinin düşmanları! Demek benden korkuyorsunuz, Allah Rasûlü’nden korkmuyor ve onun yanında saygısızlık yapıyorsunuz, öyle mi?” dedim. Bana cevap verdiler. “Sen katı ve şiddetlisin.”
Hz. Ömer ki, adâleti ile âleme örnek olan, fazileti ile bilinen Allah Rasûlü’nün en yakın dostlarından biriydi. Bu hadise gösteriyor ki, onu görerek örnek alan sahabi dahil hiç kimse şefkat ve merhamette ona ulaşamamıştır. Çünkü Peygamber hanımları Allah Rasûlü ile rahatça şakalaşıp konuşuyor, hatta tartışabiliyorken, Hz. Ömer’in sesini uzaktan duymaları onların kaçmasına yetmiştir.
