Ailenin meydana getirdiği topluluk ve sıcak ilişkiler, ancak meşru bir nikah akdiyle sağlanabilir.
Arada nikah akdi olmadan meydana gelen beraberlikler evlilik sayılmadığı gibi, böyle bir birlikten ailenin doğması da mümkün değildir. O halde saygın bir beraberliğin nikâhla kayıt altına alınmış olması zaruridir. Batı cemiyetlerinde hızla devleşen ve toplumlunuzda da görülmeye başlanan “nikahsız güvencesiz” beraberlik, kadıma onur ve kişiliğini onarılmaz tarzda tahrip ederken, dini duyguların zayıflamasına, geleneklerin yıkılmasına, toplumun çözülmesine ve hatta devletin veri iğini meydana getiren güven, saygı, aile bağı, kardeşlik ve benzeri bütün müesseselerin de kaybolup gitmesine zemin hazırlamaktadır.
Bunda genel anlamda dini eğitim ve öğretimin yetersizliği, kitle iletişim araçlarında resmi kaynaklı dini kültür program ve yayınlarının hiç denecek noktada olmasının büyük rolü vardır. Aile ve onu meydana getiren öğelerin dini kültür açısından yeterli hale getirilmesine imkân veren her türlü kontrollü faaliyet, bu unsurların sosyo-psikolojik yönden gelişmelerine zemin hazırlayacağı gibi, cemiyeti ve devletin geleceğini dayandırmak zorunda olduğu “insanın” sadakat, birlik beraberlik şuurunu da hızlandıracaktır. Bu sebepten dolayıdır ki; ailelerin İslâmî kültür açısından eğitilmeleri, yetiştirilmeleri, yönlendirilmeleri, hayati bir önem taşımaktadır. Zira din, insanlığın en eski ve temel ihtiyacıdır, insanlıkla vardır, insanlıkla var olması devam edecektir ve onun yokluğu birçok negatifliğin başlangıcı olacaktır. Din için her hangi bir alternatif söz konusu olamaz.
