Ergenlik döneminde bireyler, biyolojik gelişimin yanı sıra psikolojik, zihinsel ve sosyal açıdan gelişir, olgunlaşırlar. Çocukluktan yetişkinliğe adım atıldığı, kişinin artık kendini ve çevresini farklı bir pencereden gördüğü bu karmaşık devre, çocuğun önceki gelişim basamaklarını sağlıklı bir şekilde tamamlaması ile mümkün olabilir. Vaktinden önce bu değişimlerle baş etmek zorunda kaldıklarında belirli zorluklar yaşamaları doğaldır. Öncelikle, henüz oyun çağında olan çocuk içten gelen değişimleri ve bedenindeki farklıkları anlamlandırmakta zorlanabilmektedir. Bu konuda onlara yardımcı olacak en büyük ve en önemli unsur ise, önlemler alacak ve ona rehberlik edecek ebeveynlere sahip olmaktır. Öncelikle, mümkün ise, bir uzmandan yardım alınarak neler yapılması gerektiği beraberce öğrenilmeli ve destek olunduğu hissettirilmelidir. Ek olarak, anne ve babaların, ergenlik dönemini uzun zaman önce geride bıraktıklarını hatırlamalı ve yeni nesilde ergenlik konusunda daha donanımlı olmaya çalışılması gerektiği unutulmamalıdır.
Anne ve babaların unutmaması gereken en temel öğe, ergenlerin bu değişim süreci boyunca çevreden gördüklerini öğrenerek uygulayacaklarıdır. Çocuklar, en yakınlarında bulunan anne-babalarını iyi veya kötü özelliklerini model alırken, olaylar karşısında kendi davranış setlerini oluştururlar. Anne ve babanın başlattığı sağlıklı iletişim yönleri, bir süre sonra çocuk tarafından fark edilecek ve o da uygulamaya başlayacaktır. Sadece ergenlik döneminde değil, her dönemde iletişimin doğru ve kaliteli olması anne-baba-çocuk ilişkisinin de aynı derecede güçlü ve sağlıklı olmasını sağlar. Ergenliğin üzerinde bu kadar ısrarla durulmasının sebebi, bu dönemdeki çocukların ailelerinden uzaklaşmadan, hayati karar süreçlerinde yalnız hissetmemeleri, doğru seçimler için en büyük desteği anne ve babalarından görmeleri gerektiğindendir.
