“Hayatta yaptığın en güzel, en doyurucu şey neydi?” sorusuna her zaman tartışmasız “İki çocuğumu doğurmuş olmak” cevabını verebilirim.
Lütfen hiç anne olmamış olanlar bu sözlerime alınmasın. Çünkü bilinçli olarak böyle bir tercihte bulunan insanlara her zaman çok saygı duyuyorum. Hatta branşım gereği, anneliğin mutlaka planlı olması ve iyi düşünülerek karar verilmesi gerektiğine inanıyorum. İşimi çok seviyorum, yıllarım eğitimle geçti. Hatta ilk hamilelik dönemimi bile işimle ilgili eğitim için yoğun çalışmalarla ve tek başıma Tübitak bursu ile yurt dışında geçirdim. Yani hiçbir zaman hayattaki tek hedefim anne olmak değildi. Hatta işim konusunda oldukça hırslı olduğumu düşündüğüm dönemler de oldu. Ancak yine de hayatta en doğru kararımın ve hatta başarımın çocuklarımı doğurmak olduğunu düşünüyorum. Neden böyle düşünüyorum?
