Bir zamanlar bayramlarda yakın, eş-dost ve akrabalarımıza tebrik kartı atardık. Zamanla gelişen teknoloji birçok eski alışkanlığımızı aldı götürdü. Tebrik kartlarının yerini günümüzde e-posta ve SMS’ler aldı.
Eskiden postacı evlerimize, işyerlerimize allı pullu tebrik kartları getirirdi. Postacının elinden heyecanla aldığımız ve her bir kelimesine veya üzerindeki resme farklı anlamlar yüklediğimiz o kartlar şimdilerde hiç gelmiyor.
Eskiden bayram olsun yılbaşı olsun, günlerce öncesinden tebrik kartları atardık sevdiklerimize. Bayrama veya yılbaşına yakın günlerde cadde boyu sıralanmış kartpostal satanları özenle ve dikkatlice gezerdik. Tüm sevdiklerimize, onların hoşlarına gidecek kartları tahmin etmeye çalışır ve kartları büyük bir titizlilikle tek tek seçerdik. Başında dakikalarca oyalandığımız hangisini kime yollayalım diye düşündüğümüz renkli, renksiz, resimli, güllü, çiçekli kartlar yok artık.
Önceleri siyah beyaz hazırlanan, ardından renklenen tebrik kartları ayrıca anıların da canlı tanıkları idiler. 19. yüzyılın ortalarında Avrupa ve Amerika’da kullanılan ilk kartvizitler ve çoğunlukla arkadaş ziyaretlerinde ve özel günlerde kullanılan bu tebrik kartlarının yaratıcısı Parisli portre sanatçısı Andre Disderi’ydi. Daha sonra bu tebrik kartları bugünkü kartpostallara dönüşünce, bayramların vazgeçilmez tebrik mesajlarını taşıdı. Batı geleneklerinin benimsenmesiyle, yılbaşı ve doğum günleri gibi kutlamalara da aracılık etmeye başladı. Eskiden insanlar tebrik kartlarını aldıkları zaman masalarının, kütüphanelerinin, büfelerinin üzerinde sergiler; tatil boyunca onu özenle korur, yakınlarına övünçle bunları gösterirlerdi.
Dünyanın bilinen en eski yılbaşı tebrik kartı, 1843 yılında Sir Henry Cole tarafından yollandı ama tebrik kartı yollama geleneği ancak 1862´den sonra başladı. Tebrik kartı yollama şampiyonu ise San Francisco’dan Werner Erhard idi. Erhard 1975 yılının Aralık ayında, 62 bin 824 adet yılbaşı kartı yollayarak dünya rekoru kırdı. Ne var ki Erhard, kartların çoğunluğundan cevap almamıştı.
